FAQ

Tak, ozonoterapia jest metodą leczniczą o potwierdzonej naukowo skuteczności, opartej na wynikach kilku tysięcy badań: NCBI.

Medyczne zastosowanie ozonu jest od kilkudziesięciu lat przedmiotem coraz większej ilości badań, w tym badań klinicznych. Co więcej, doczekało się już metaanalizy badań klinicznych: Ozone in Medicine.

Warto również zapoznać się z wykazem literatury fachowej opisującej ozonoterapię.

Rzeczywiście, ozon w wysokich stężeniach niszczy bakterie i grzyby oraz dezaktywuje wirusy. Jest on szczególnie aktywny wobec bakterii beztlenowych. Wykazane jest także nienabywanie oporności bakterii na ozon. Takie działanie ozonu znajduje zastosowanie medyczne przy podaniu zewnętrznie na skórę, w celu dezynfekcji ran, a także np. przy dezynfekcji wody w basenach.

Wprowadzając ozon do organizmu człowieka stosujemy niskie dawki ozonu, ponieważ musimy się liczyć z jego właściwościami oksydacyjnymi. Ozon w niskich dawkach nie zabija bezpośrednio drobnoustrojów, ale skutecznie stymuluje do pracy układ odpornościowy, który niejako budzi się ze snu i zaczyna walczyć z drobnoustrojami, z którymi dotychczas nie dawał sobie rady. Przykładowo, pacjenci z nieleczącym się od lat, przewlekłym zapaleniem zatok, pozbywają się tego problemu, zazwyczaj po jednej serii zabiegów ozonoterapii. Pacjenci z utrzymującymi się przez długi czas objawami po boreliozie uzyskują znaczną poprawę. Aby zwiększyć skuteczność takiego działania, musimy kompleksowo pomyśleć o zaspokojeniu potrzeb organizmu, w tym o zapewnieniu odpowiednich substancji odżywczych.

Borrelia burgdorferi – to bakteria będąca mistrzem w robieniu sprytnych uników. Świetnie się ukrywa przed układem odpornościowym, przed stosowaną antybiotykoterapią. Stąd względnie duża liczba pacjentów z przewlekle utrzymującymi się objawami boreliozy, którzy pomimo leczenia nie uzyskują poprawy, bądź poprawa jest krótkotrwała.

Dla skutecznej terapii tej skomplikowanej w leczeniu choroby konieczne jest działanie wielokierunkowe. Niezwykle istotne jest, aby pacjent brał aktywny udział w procesie terapeutycznym poprzez wdrożenie odpowiedniej diety, suplementacji, preparatów ziołowych, na co zawsze zwracamy uwagę w trakcie konsultacji.

Medycyna komplementarna zawsze pragnie odpowiedzieć na potrzeby organizmu. Niezależnie od tego w jakim stadium choroby znajduje się pacjent, niezależnie od tego, jaką strategię leczenia wybiera. Zadanie to oczywiście może być mniej lub bardziej skomplikowane, a efekty bardziej lub mniej widoczne, niemniej każde podjęte działanie będzie miało wpływ na poprawę funkcjonowania organizmu.

Lista zadań do wykonania jest długa. Musimy m. in. zadbać o przewód pokarmowy i jego mikroflorę, pozbyć się toksyn z organizmu i zadbać o organy za to odpowiedzialne, uzupełnić niedobory składników odżywczych, dotlenić organizm, zadbać o emocje, o dobry sen.

Nasze ciało potrzebuje czasu, by się regenerować. Szczególnie, gdy mamy do czynienia z utrzymującym się od wielu lat niezaspokojeniem podstawowych potrzeb każdej komórki naszego organizmu. Ponieważ ten czas jest dla nas na wagę złota, a pracy tyle, że „nie wiadomo w co ręce włożyć”, warto sięgnąć po intensywną formę terapii w postaci wlewów dożylnych.
Ozonoterapia, witamina C, kwas alfaliponowy, glutation – to tylko niektóre substancje naturalne, które pomogą nam intensywnie wzmocnić organizm.

To zależy od schorzenia i wywiadu lekarskiego, przeprowadzonego z pacjentem. Czasami jest to możliwe, z wielką korzyścią dla pacjenta, gdyż ozon w odróżnieniu od antybiotyku:

• pobudza do pracy układ odpornościowy
• nie niszczy koniecznej dla zdrowia mikroflory
• wpływa na regenerację błony śluzowej jelita
• usprawnia przemianę materii, dzięki czemu organizm przyswaja większą ilość witamin i minerałów, tym samym zwiększając skuteczność procesów regeneracji.

Ozonoterapia może być także stosowana równolegle z antybiotykoterapią, zwiększając jej skuteczność i przyspieszając proces powrotu do zdrowia.

W przypadkach antybiotykooporności terapia ozonem jest niezastąpiona.

Wymierne zwiększenie skuteczności leczenia przy zastosowaniu ozonoterapii może dotyczyć wszystkich infekcji bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych, niezależnie od ich umiejscowienia w organizmie.

Każda infekcja wymaga równoczesnego wsparcia organizmu przez odpowiednią suplementację.

Jak najbardziej ozonoterapia ma zastosowanie w profilaktyce, poprzez swoje właściwości immunomodulujące oraz intensywne dotlenienie tkanek. Coraz więcej mówi się o podstawowej roli układu odpornościowego w utrzymaniu zdrowia człowieka. Nie chodzi tu tylko o zapadalność na choroby infekcyjne, ale o całościowy dobrostan organizmu. Częste bóle głowy, zespół przewlekłego zmęczenia, obniżony nastrój, ciągłe infekcje – to tylko niektóre z objawów wyczerpania organizmu, które zawsze związane są z pogorszeniem sprawności immunologicznej. Takie objawy występują na ogół na długo przed pojawieniem się potwierdzonej rozpoznaniem lekarskim choroby. Tymczasem prawidłowo funkcjonujący układ odpornościowy zabezpiecza przed wystąpieniem tak poważnych chorób, jak choroby autoimmunizacyjne.

Dobre dotlenienie organizmu na poziomie komórkowym – to jeden z istotnych warunków sprawnego funkcjonowania wszystkich układów i tkanek. Siedzący tryb życia i brak ruchu – to w dzisiejszym świecie częste zjawisko, tak niekorzystne dla zdrowia. Ozonoterapia nie zastąpi oczywiście aktywności fizycznej, ale pomoże wzmocnić organizm na tyle, by podjąć wysiłek wpisania ruchu do planu dnia.

Z powyższych względów ozonoterapia jest coraz bardziej doceniana przez osoby przepracowane, zwłaszcza pracujące w trybie nocnym, wycieńczone zbyt intensywnym trybem życia lub przebytą chorobą. Także przez sportowców, dla których sprawnie funkcjonujący organizm – to podstawa sukcesu, oraz wszystkie osoby, które myślą poważnie o swoim zdrowiu.

Dowiedz się więcej jakie choroby leczymy ozonoterapią.

Ozonoterapia – to medyczne zastosowanie mieszaniny tlenowo-ozonowej.

Mamy do wyboru kilka różnych metod podawania ozonu:

• Zabieg autohemotransfuzji – dożylna, najbardziej skuteczna forma ozonoterapii. Polega na pobraniu krwi pacjenta do próżniowej butelki, do której następnie podaje się mieszaninę tlenowo – ozonową. Dalej, krew nasyconą ozonem podaje się z powrotem do organizmu pacjenta, dożylnie, w obiegu zamkniętym. Zabieg trwa około 15 minut, wymaga jednego wkłucia dożylnego;
  – Zabieg małej autohemotransfuzji – polega na domięśniowym podaniu własnej, naozonowanej krwi (10-20ml). Metoda intensywnie aktywująca układ odpornościowy;
• Ozonowana sól fizjologiczna, podana w formie kroplówki – metoda pozwalająca na stosowanie stosunkowo niskich dawek ozonu;
• Zabieg dojelitowy (doodbytnicze podanie mieszaniny tlenowo – ozonowej w formie gazowej) – może być stosowany jako alternatywa dla podania dożylnego, gdyż ozon podany tą drogą wywiera również działanie ogólnoustrojowe. Ocenia się, że skuteczność trzech zabiegów dojelitowych jest równa dwom zabiegom autohemotransfuzji. Metoda polecana szczególnie pacjentom, u których występują choroby w obrębie jelita grubego, gdyż miejscowe działanie ozonu będzie się w tym wypadku sumowało z działaniem ogólnoustrojowym. Ten typ terapii może być także stosowany u dzieci;
• Zewnętrzne stosowanie mieszaniny tlenowo-ozonowej na rany – wymaga zamkniętego obiegu gazu, jaki zapewnia szczelny silikonowany worek, tzw. „but ozonowy”, który nakładamy na chorą kończynę, a następnie napełniamy gazową mieszaniną tlenowo- ozonową;
• Ostrzykiwanie podskórne – odpowiednia dawka mieszaniny tlenowo – ozonowej podawana jest drogą iniekcji pod skórę w okolicę miejsca zmienionego chorobowo. Ma działanie przeciwzapalne, a przez to również przeciwbólowe (np. zapalenie nerwu twarzowego), przeciwbakteryjne (co ważne w leczeniu miejscowym nasilonego trądziku);
• Ostrzykiwanie naczynek (pajączków) – bezpośrednio do poszerzonych naczynek (pajączków) precyzyjną igłą podawana jest śladowa ilość mieszaniny tlenowo-ozonowej, powodująca „sklejenie się” ścianek naczyń i wyłączenie danego naczynka z krwiobiegu z bardzo korzystnym efektem estetycznym.

Dowiedz się więcej czym jest ozonoterapia.

Tak, ozonoterapia jest szeroko stosowana od lat w wielu krajach świata, szczególnie w Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Japonii, Rosji.

W 1986 roku ozonoterapia zaistniała w Polsce, dzięki Profesorowi Antoszewskiemu, który nazywał ją metodą zasługującą na nagrodę Nobla w medycynie.

Ozon podany ogólnoustrojowo wywiera w organizmie człowieka szereg dobroczynnych działań:

• reguluje funkcjonowanie układu odpornościowego – to bardzo istotna funkcja z perspektywy niemal każdej choroby przewlekłej,
• wspomaga organizm do walki z drobnoustrojami, co ma kluczowe znaczenie w przewlekłych infekcjach,
• wspomaga wyszukiwanie i eliminowanie komórek zmutowanych – to znaczenie pierwszoplanowe zarówno w profilaktyce, jak i terapii chorób nowotworowych,
• wycisza nadreaktywność układu odpornościowego, jaka ma miejsce w alergiach i chorobach autoimmunologicznych,
• działa na aktywację układów antyoksydacyjnych, a więc zwiększa zdolność organizmu do wymiatania wolnych rodników. Tym samym prowadzi do zmniejszenia poziomu stresu oksydacyjnego, będącego podłożem większości chorób przewlekłych,
• poprawia stan utlenowania organizmu, a więc zwiększa poziom tlenu w każdej komórce naszego ciała, prowadząc przy tym do redukcji zakwaszenia organizmu. Ma na to wpływ:
  – Regulacja mikrokrążenia- czyli poprawa funkcjonowania najmniejszych naczyń, przez które zachodzi wymiana gazowa. Niezwykle istotny czynnik w chorobach takich jak cukrzyca, choroba niedokrwienna kończyn dolnych, choroba wieńcowa.
  – Przesunięcie krzywej dysocjacji tlenu (czyli zdolności pobierania i oddawania tlenu przez hemoglobinę), dzięki czemu tlen znacznie wydajniej nasyca krew i skuteczniej niż w zwykłych warunkach dostarczany jest tkankom i narządom.
• reguluje aktywność genów w białych krwinkach

Ozonoterapia doskonale się sprawdza jako terapia wspierająca w wielu różnych stanach chorobowych:

• Choroby infekcyjne, np.:
  – borelioza
  – inne choroby bakteryjne powodowane przez m. in. gronkowce, paciorkowce, chlamydie
  – przewlekłe stany zapalne zatok, ucha środkowego
  – zmiany skórne (czyrak, liszaj)
  – choroby wirusowe, np. półpasiec, opryszczka, wirusowe zapalenie wątroby typu B, typu C
• Alergie
• Choroby autoimmunizacyjne, np.:
  – choroba Hashimoto
  – choroba Leśniowskiego-Crohna
  – wrzodziejące zapalenie jelita grubego
  – toczeń układowy
  – reumatoidalne zapalenie stawów i inne choroby reumatyczne
• Choroby nowotworowe jako terapia wspomagająca, w tym przygotowanie do radioterapii czy wspierająca regenerację po zabiegach chemio- i radioterapii
• Choroby związane z zaburzeniem układu krążenia pod postacią mikro- i makroangiopatii:
  – choroba niedokrwienna mięśnia sercowego
  – powikłania cukrzycy (np. stopa cukrzycowa, retinopatia cukrzycowa, polineuropatia)
  – zaburzenia krążenia obwodowego (np. chromanie przestankowe – bóle łydek)
  – owrzodzenia, w tym owrzodzenia żylne
  – trudno gojące się rany i odleżyny
• Choroby skórne:
  – egzema
  – AZS (atopowe zapalenie skóry)
  – łuszczyca
  – trądzik
• Oparzenia
• Choroby układu ruchu:
  – choroba zwyrodnieniowa stawów
  – stany pourazowe
• Choroby okulistyczne: sucha postać AMD, choroby wynikające ze złego odżywienia siatkówki

Tak, ozonoterapia znacząco przyspiesza gojenie się ran. Ma na to wpływ wielokierunkowe działanie ozonu, które przeciwdziała mechanizmom doprowadzającym do powstania ran, takim jak niedokrwienie kończyn i „stopa cukrzycowa”:

• Poprawa mikrokrążenia zapewnia lepsze dostarczanie substancji odżywczych do chorej tkanki, w tym tlenu, oraz zwiększa penetrację tego obszaru przez układ odpornościowy;
• Poprawa przenikania tlenu do tkanek znacząco usprawnia metabolizm wszystkich komórek, a jednocześnie stwarza niekorzystne środowisko dla namnażania się bakterii beztlenowych;
• Poprzez działanie immunomodulujące mobilizuje organizm do walki z obecnymi w ranie drobnoustrojami.

W efekcie znacząco wzrasta zdolność do regeneracji chorej tkanki. 

Najskuteczniejsze jest w tym wypadku połączenie zabiegu ogólnoustrojowego w postaci autohemoterapii z zewnętrznym zastosowaniem ozonu na ranę w postaci tzw. „buta ozonowego”. Zewnętrznie możemy zastosować ozon w wysokich stężeniach, które działają bakteriobójczo, wirusobójczo i grzybobójczo. Jednocześnie nie ma oporności bakterii na ozon, jak ma to miejsce w przypadku antybiotyków.

Każda terapia musi być prowadzona wielokierunkowo, uwzględniając potrzebę chirurgicznego opracowania rany, a także wsparcia organizmu odpowiednią dietą i suplementacją.

Z pozoru zachodzi tu pewien paradoks. Ozon, będący aktywną formą tlenu, a więc oksydantem / wolnym rodnikiem, jest również czynnikiem, który aktywuje wewnętrzne układy antyoksydacyjne organizmu. Dzieje się tak wtedy, gdy jest podawany w odpowiednio niskich stężeniach. Organizm, stykając się z małą ilością ozonu, który jest wolnym rodnikiem, szybko go neutralizuje, jednocześnie mobilizując wszystkie swoje siły wymiatające wolne rodniki. W naszym ciele obecnych jest kilkanaście różnych układów antyoksydacyjnych, działających w różnych mechanizmach (np. dysmutaza ponadtlenkowa, glutation, katalaza).

Po zabiegu ozonoterapii aktywowane są wszystkie wewnętrzne układy antyoksydacyjne, jakimi dysponuje nasze ciało.

Dzięki temu całkowita zdolność antyoksydacji organizmu wzrasta niepomiernie, umożliwiając „gruntowne porządki” w postaci intensywnego wymiatania nagromadzonych w ciele wolnych rodników. Podobnie jak szczepionka pobudza układ odpornościowy, tak też mieszanina tlenowo – ozonowa pobudza wewnętrzne układy antyoksydacyjne organizmu, a jednocześnie nie zawiera w swoim składzie kontrowersyjnych adiuwantów. To z kolei pozwala na zmniejszenie poziomu stresu oksydacyjnego, który jest podłożem wielu chorób. Jest to jeden z mechanizmów, w których ozon przeciwdziała powstawaniu nowotworów.

Mechanizm działania przeciwnowotworowego ozonu jest kilkukierunkowy:

• reguluje funkcjonowanie układu odpornościowego, wspomagając wyszukiwanie i eliminowanie komórek zmutowanych – nowotworowych
• działa na aktywację układów antyoksydacyjnych, które nie dopuszczają do mutowania DNA w kierunku złośliwym
• działa na aktywację układów antyoksydacyjnych, które nie dopuszczają do powstawania kolejnych mutacji w DNA w kierunku jeszcze bardziej złośliwym (nabywania odporności na leki przeciwnowotworowe czy zdolności do przerzutowania)
• poprawiając stan utlenowania organizmu zmniejsza obszary beztlenowego zakwaszenia, w których powstawanie nowotworów jest najbardziej prawdopodobne

Tak, jest zalecana przy chorobie zwyrodnieniowej stawów, jak również zwyrodnieniach krążków międzykręgowych, dających objawy bólów korzeniowych (np. rwa kulszowa). Zwykle jest częścią całościowej terapii, która może ustrzec pacjenta przed operacją. Potrzeba zazwyczaj, by osoba poza ozonoterapią zmieniła dietę, zmniejszyła masę ciała, poddała się fizjoterapii, rehabilitacji itp. W specjalnych ośrodkach, od niedawna także na terenie naszego kraju, podaje się ozon dostawowo, a także bezpośrednio do krążków międzykręgowych, wykorzystując jego silne, miejscowe działanie przeciwzapalne.